İsviçre Federal Mahkemesi, bu hakların kaldırılması ve santrallerin yeni yasalara uyum sağlaması gerektiğine karar verdi.
1858 yılında Karl Oederlin, Limmat Nehri'nde bir su çarkı kullanarak atölyesine enerji sağlamak için izin aldı. Daha sonra bu sistem, küçük bir hidroelektrik santraline dönüştü ve yaklaşık 100 haneye elektrik sağladı. Ancak modern çevre yasalarına uyum sağlama maliyetleri nedeniyle santral kapatıldı. Tarihi bir eser olarak korunması planlanan santral, artık enerji üretmiyor.
Eski kullanım haklarına sahip birçok küçük santral, çevreye zarar veriyordu. Özellikle balıklar ve su ekosistemleri için yeterli su bırakılmıyordu. WWF gibi çevre örgütleri, bu durumun düzeltilmesi için dava açarak harekete geçti.
Federal Mahkeme'nin kararı doğrultusunda, yüzlerce küçük santral, faaliyetlerine devam etmek için yeni lisanslar almak zorunda. Ancak, bu süreç maliyetli olduğu için birçok işletme kapanma riskiyle karşı karşıya. Swiss Small Hydro birliğine göre, özellikle küçük santraller için bu süreç oldukça zorlayıcı.
İsviçre hükümeti, hidroelektrik santrallerinin çevresel etkilerini 2030 yılına kadar azaltmayı hedefliyor. Küçük santrallerin birçoğunun bu süreçte kapanması bekleniyor. Ancak tarihi ve kültürel öneme sahip bazı santraller, enerji üretmeden korunmaya devam edecek.
Bu değişiklikler, İsviçre'nin çevre koruma önceliklerini enerji üretimiyle dengeleme çabalarının bir parçası olarak öne çıkıyor.