Araştırmaya göre, bebeklerin ilk adımlarını atma yaşları 9 ila 15 ay arasında değişiyor ve bu, doğum ağırlığı, prematüre doğum, hareket etme fırsatları, beslenme gibi çevresel faktörlerin yanı sıra genetik faktörlerden de etkileniyor.

Surrey Üniversitesi'nden psikoloji ve genetik profesörü Angelica Ronald, Euronews Health'e yaptığı açıklamada, ebeveynlerin çocuklarını destekleyebilse de, yürümeye başlama zamanlamasını yüzde yüz kontrol etmenin mümkün olmadığını, genetik yapıların da bu süreçte önemli bir rol oynadığını belirtti.

Genetik faktörler fark yaratıyor

Nature Human Behaviour dergisinde yayımlanan çalışmaya, Norveç, Hollanda ve İngiltere'den yaklaşık 71 bin çocuk katıldı. Araştırmacılar, bebeklerin bağımsız olarak yürümeye başlama zamanındaki farklılıkların dörtte birini 11 genetik belirteçle açıkladı. Bu genetik faktörlerin büyük bir kısmı, beynin boyutu, kıvrım yapısı ve bilişsel işlevlerle ilişkili olan genlerle örtüşüyor. İlginç bir şekilde, erken yürümeyle bağlantılı genler, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ile de ilişkili bulunmuş.

Bilim insanları, daha aktif ve kısa dikkat sürelerine sahip bebeklerin daha fazla hareket ederek erken yürüme pratiği yapabileceklerini düşünüyor.

Geç yürümek her zaman olumsuz bir durum değildir

Bazı araştırmalar, 18 aydan sonra yürümeye başlamakla gelişimsel gecikmeleri ilişkilendirse de, Ronald bu konuda temkinli bir yaklaşım sergiliyor. "Yürümeye başlama yaşı, gelişimin birçok yönü gibi geniş bir normal aralığa sahiptir," diyor Ronald.

İlerleyen dönemlerde, araştırma ekibi genetik yapı ile çevresel etkenlerin çocuk gelişimi üzerindeki etkilerini daha derinlemesine incelemeyi planlıyor. Ronald, ebeveynlere yönelik olarak, "Erken ya da geç yürümek, bir çocuğun genel gelişimi hakkında tek başına yeterli bilgi vermez," diyerek her çocuğun gelişim hızının farklı olduğunu vurguladı ve endişelenmemeleri gerektiğini belirtti.