Bazı sağlık çalışanları için depresyon oldukça ciddi bir boyut kazanıyor; katılımcıların yüzde 10’u son bir yıl içinde intihar düşünceleri yaşadığını belirtti.

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) Avrupa Direktörü Dr. Hans Henri Kluge, “Bize bakan insanların böylesine ağır bir yük altında olması kabul edilemez. Bu durumun böyle olması gerekmiyor,” dedi.

Araştırma, Avrupa Birliği ülkeleri, İzlanda ve Norveç dahil olmak üzere 90 binden fazla doktor ve hemşireyi kapsıyor.

Rapor, sağlık sektöründeki çalışma koşullarının sorunun merkezinde olduğunu vurguluyor. Geçtiğimiz yıl her üç sağlık çalışanından biri iş yerinde zorbalık veya tehdit yaşadığını söylerken, yüzde 10’u fiziksel şiddet veya cinsel tacizle karşılaştığını bildirdi.

Ayrıca, doktorların dörtte biri haftada 50 saatten fazla, hemşirelerin ise önemli bir kısmı geçici sözleşmelerle çalışıyor; bu durum iş güvencesizliği nedeniyle kaygı yaratıyor.

Uzun mesailer, vardiyalı çalışma ve şiddete maruz kalmak, depresyon, kaygı ve intihar düşünceleri riskini artırıyor. Bu tablo yalnızca çalışanları değil, aynı zamanda hastaları da etkiliyor. Ülkeler arasında değişiklik göstermekle birlikte, sağlık çalışanlarının yüzde 11 ila 34’ü işini bırakmayı düşündüğünü ifade ediyor. Oysa Avrupa genelinde sağlık çalışanı açığının 2030’a kadar 940 bine ulaşması bekleniyor.

Sağlık çalışanlarının tükenmişliği veya depresyon nedeniyle izin alması ya da işi bırakması, sağlık sistemleri üzerinde ek baskı yaratıyor ve bu durum hastalar için daha uzun bekleme süreleri ve düşük kaliteli bakım anlamına geliyor.

Fransa’dan radyoloji asistanı Mélanie Debarreix, “Fiziksel ve zihinsel olarak tükenmiş durumdayız; bu da maalesef tıbbi hatalara yol açabiliyor,” dedi. Debarreix, Fransa’daki verilere göre tıp öğrencilerinin yüzde 66’sının depresyon geçirdiğini, yüzde 21’inin ise son bir yıl içinde intihar düşünceleri yaşadığını belirtti.

Dr. Kluge, sağlık sistemlerini çalışanların ruh sağlığını korumak için önlem almaya çağırdı: İş yerinde şiddete sıfır tolerans, fazla mesai kültürünün sonlandırılması ve ruh sağlığı desteğine erişimin sağlanması gerektiğini vurguladı.

Kluge, “Sağlık çalışanlarımızdaki ruh sağlığı krizi, aslında bir sağlık güvenliği krizidir. Onları tükenmişliğe, umutsuzluğa veya şiddete kurban edemeyiz,” ifadelerini kullandı.