
Rapora göre, İsviçre ormanlarının genel sağlığı "zayıflamış" olarak değerlendiriliyor. Bunun başlıca nedenleri arasında iklim değişikliği, aşırı hava olayları, zararlı organizmalar ve yüksek azot birikimi bulunuyor.
Özellikle Jura bölgesinde ormanların durumu "kritik" seviyeye ulaşmış durumda. Artan kuraklık, fırtınalar ve zararlılar nedeniyle ağaç ölümleri hızlanıyor, ormanların ekolojik direnci azalıyor. Önceki yıllara kıyasla, İsviçre'deki orman alanlarının büyüme oranı da önemli ölçüde düştü.
İklim değişikliği ve zararlılar büyük tehdit oluşturuyor
Son on yılda aşırı hava olaylarının sıklığı arttı. Uzun süreli kuraklıklar, sert fırtınalar ve artan orman yangınları, ağaçların stres seviyesini yükseltiyor. Bunun yanı sıra, zararlı böcekler ve yüksek azot birikimi gibi faktörler de orman ekosistemlerini olumsuz etkiliyor.
Rapora göre, daha dirençli ağaç türlerine ihtiyaç var. İklim değişikliğine ve zararlılara dayanıklı türlerin yaygınlaştırılması, ormanların gelecekte daha sağlıklı bir şekilde varlığını sürdürebilmesi için kritik bir adım olarak görülüyor.
Biyolojik çeşitlilikte küçük ama önemli gelişme
Olumsuz tabloya rağmen, İsviçre ormanlarındaki biyolojik çeşitlilikte hafif bir iyileşme gözlemlendi. Özellikle orman kuşları, salyangozlar ve yosun türlerinde artış yaşandı. Bunun temel nedenlerinden biri, artık daha fazla ölü ağacın ormanda bırakılması. Ölü ağaçlar, birçok hayvan ve bitki türü için yaşam alanı sağladığı için ekosistem dengesine katkıda bulunuyor.
Ancak, orman bitkilerinin %13’ü ve ağaçlarda yaşayan böcek türlerinin neredeyse yarısı tehdit altında. Bu nedenle uzmanlar, ormanların doğaya uygun şekilde yönetilmesi, hassas yaşam alanlarının korunması ve orman alanlarının daha iyi bağlantılı hale getirilmesi gerektiğini vurguluyor.
Doğal orman yönetimi ve koruma çalışmaları artıyor
İsviçre’de ormanların koruma altına alınan bölümlerinin oranı son on yılda %5’ten %7’ye yükseldi. Ancak bu gelişmeye rağmen, biyolojik çeşitliliğin korunması için daha fazla önlem alınması gerekiyor.
Raporda, ormancılık politikalarının ekosistem odaklı bir yaklaşımla geliştirilmesi ve doğal yöntemlerle yönetimin teşvik edilmesi gerektiğine dikkat çekiliyor. Uzmanlar, tehdit altındaki orman ekosistemlerinin desteklenmesi ve sürdürülebilir ormancılık uygulamalarına öncelik verilmesi gerektiğini belirtiyor.