SRF`in haberine göre bu dramatik istatistiklerin arkasında karmaşık bir gerçeklik yatıyor: Zorlayıcı bir tarımsal miras, artan ekonomik baskılar ve giderek azalan genç kuşak ilgisi.

35 yılını verdiği çiftliği devredemedi

Emmental kökenli 64 yaşındaki çiftçi Andreas Wüthrich, Vaud kantonunun Puidoux kasabasındaki çiftliğini 35 yıldır işletiyor. Şimdi emekliliğe hazırlanıyor ama yerine geçecek kimse bulamıyor. "Bu iş insanı gece gündüz bağlıyor" diyen Wüthrich, çocuklarından birinin çiftliği devralmasını ummuş. Ancak depresyonla mücadele eden en küçük oğlu, bu hayalden vazgeçmek zorunda kalmış. “Onu hayatta tutmak için ödediğimiz bedel belki de buydu,” diyerek yaşadığı zorluğu dile getiriyor.

Artık çiftlikler çocuklara geçmiyor

Wüthrich’in hikâyesi, İsviçre genelinde gittikçe yaygınlaşan bir durumu temsil ediyor. Bir zamanlar nesilden nesile geçen aile çiftlikleri, artık genç kuşaklar tarafından devralınmıyor. La Brévine’den genç çiftçi Yann da ailesinin beklentisini karşılayamamış. Lyme hastalığı nedeniyle çiftlik yaşamına devam edememiş olması, ailesini büyük bir hayal kırıklığına uğratmış.

Çözüm: Aile dışı devirler ve hisse senetli yapılar

Bazı çiftçiler bu çıkmazdan çıkmak için yenilikçi yollar arıyor. Vaux-sur-Morges’deki çiftliğini devretmek isteyen Claude-Alain Gebhard, bir anonim şirket kurarak devri kolaylaştırmayı seçmiş. “Bu yapı, sermayesi olmayan genç çiftçilere 100-150 bin frankla çiftlik sahibi olma imkânı tanıyor,” diyor Gebhard.

Bazı çiftçiler ise çocukları olmasa da çiftliklerinin ruhunu yaşatacak birini arıyor. Villarzel’den Luc Rossier, kendi değerlerine ve vizyonuna sadık kalacak bir dış mirasçı bulmak istiyor. “Benim izimi taşıyan bir şeyler kalsın istiyorum,” diyen Rossier, çiftliğini sadece toprağı değil, bir yaşam felsefesini devredeceği birine bırakmak istiyor.

Devlet politikaları aileleri destekliyor

Ancak tüm bu yaratıcı çözümlere rağmen, İsviçre’de çiftliklerin aile dışına devri hâlâ çok sınırlı. Çünkü Tarım Arazileri Hakkındaki Federal Kanun (BGBB), tarımsal işletmelerin aile içinde devrini destekliyor. Bu yasa sayesinde aile üyeleri, çiftlikleri piyasa değerinin altında, getiri değeriyle satın alabiliyor. Bu da dış yatırımcıların ya da genç çiftçilerin sisteme dahil olmasını oldukça zorlaştırıyor.

Bir meslekten fazlası: Hayat biçimi

İsviçre’nin tarım manzarası hızla değişiyor. Her kapanan çiftlik, sadece ekonomik bir işletme değil; bir hayat tarzı, bir gelenek ve çoğu zaman kuşaklar arası bir bağın kopması anlamına geliyor. Bu gidişatı tersine çevirmek için ise hem ekonomik yapının hem de gençlere sunulan perspektiflerin yeniden düşünülmesi gerekiyor.